ایمپلنت برای افراد دیابتی

امروزه ایمپلنت به عنوان بهترین روش جایگزینی دندان های از دست رفته شناخته میشود. این روش که از درصد موفقیت 94% کاشت و 89% بقای بیش از 10 سال برخوردار است، نیازمند دو رکن اساسی یعنی استخوان مناسب در فک و سلامت لثه میباشد.

اما همانطور که آشنا هستیم یکی از مشکلات افراد دیابتی، خطر بروز عفونت، تاخیر در ترمیم زخم ها و بیماری های لثه میباشد. همانطور که گفته شد بقای ایمپلنت دندان نیازمند سلامت استخوان و لثه میباشد که علائم بیماری بیماران دیابتی ممکن است ابقای ایمپلنت دندان را به خطر اندازد.

ارتباط دیابت و ایمپلنت دندان

یکی از بیماری های بحث برانگیز ، دیابت شیرین است. دیابت شیرین نوعی اختلال متابولیکی مزمن است که منجر به افزایش قند خون می شود و باعث ایجاد عوارض متعدد ناشی از میکرو و ماکروآنژیوپاتی می شود. تاخیر در ترمیم زخم و اختلال در پاسخ به عفونت از جمله عوارض این بیماری بوده که احتمال ناموفق شدن ایمپلنت دندانی را افزایش میدهد.

ایمپلنت های دندانی می توانند به شما در حفظ رژیم غذایی سالم دیابت کمک کنند

اما نکته قابل ذکر دیگر اینکه نداشتن دندان نیز میتواند بر روی تغذیه و خوراک مطلوب تاثیر گذار باشد و همین عدم وجود دندان مناسب و در نتیجه تغذیه نامناسب، میتواند بطور بالعکس باعث افزایش دیابت شیرین در بدن شود.

توجه کرده اید که سالم ترین رژیم های غذایی برای افراد دیابتی شامل بسیاری از غذاهای تازه و کامل است که نیاز به جویدن غذاهای سفت و محکم دارند؟ ماهیت دائمی ایمپلنت های دندانی ، خوردن غذاهای مورد نیاز شما را در مقایسه با پروتزهای متحرک دندانی هستند.

عوامل تاثیر گذار دیابت در ایمپلنت دندان

• زمان بهبودی زخم در آنها طولانی تر است
• بیش از سایرین مستعد عفونت ها، از جمله عفونت لثه هستند. عفونت لثه در اطراف محل ایمپلنت می تواند باعث نارسایی آن شود و یا منجر به عوارض دیگری گردد.
• دیابت می تواند روند استخوان سازی (osseointegration) در اطراف پایه ایمپلنت را تحت تأثیر قرار دهد. این فرایند که در محکم نگه داشتن ایمپلنت درون استخوان فک بسیار اهمیت دارد، در بیماران دیابتی ممکن است بیشتر از حد معمول طول بکشد و گاهی نیز اصلا اتفاق نمی افتد.
• خشکی دهان که در دیابت شایع است از عوامل موثر در بیماری لثه و پوسیدگی دندان است و هر دو بر موفقیت ایمپلنت اثر منفی دارند.

من یک دیابتی هستم; ایا هنوز میتوانم کاشت ایمپلنت انجام دهم؟

اگر شما دارای دیابت نوع 1 یا 2 باشید باز هم بهترین روش برای جایگزینی دندان شما ایمپلنت دندانی میباشد. اما لازم است که شما با اگاهی به خطرات موجود در ایمپلنت باید در رعایت نکات و مراقبت های بعد از جراحی ایمپلنت(که در ادامه این مقاله اشاره خواهد شد) به شدت دقیق باشید و به طور شفاف تمامی عادت های روزانه خود را با دکتر متخصص در میان بگذارید.

منع ایمپلنت برای کدام بیمارن دیابتی میباشد

بیماران دیابتی تا زمانی که علائم بیماری لثه داشته باشند نمی توانند کاشت ایمپلنت انجام دهند. چون بیماری های لثه همراه با دیابت می تواند توسعه عفونت پس از عمل جراحی را را افزایش دهد.

مراقبت های یک فرد دیابتی در برابر کاشت ایمپلنت دندانی

1. دیابت خود را کنترل کنید :با پزشک خود صحبت کنید و در مورد رژیم غذایی و ورزش مشاوره بگیرید و از همه مهمتر اینکه اطمینان حاصل کنید که تمام داروهای تجویز شده خود را مصرف می کنید.
2. به بهداشت دهان و دندان خود پایبند باشید:  افراد دیابتی بیشتر در معرض مشکلات بهداشت دهان و دندان مانند بیماری لثه ، پوسیدگی دندان و خشکی دهان هستند. روزانه دوبار مسواک زدن و یکبار نخ دندان کشیدن برای حفظ سلامت دهان الزامی میباشد.
3. تحت درمان بیماری های لثه قرار بگیرید: اگر به بیماری لثه مبتلا هستید، بسیار مهم است که هرچه زودتر و قبل از جدی شدن آن ، برای معالجه به دندانپزشک مراجعه کنید و احتمال پذیرش در درمان ایمپلنت دندان را افزیش دهید ببخشید.
4. در معاینات منظم دندانپزشکی شرکت کنید : معاینات منظم دندانپزشکی برای همه بیماران مهم است بخصوص برای بیماران دیابتی که مستعد مشکلات دهان و دندان هستند. معاینه های منظم در طول درمان ایمپلنت دندان از اهمیت بیشتری برخوردار هستند تا پیشرفت را کنترل کرده و مطمئن شوید مشکلی وجود ندارد.
5. اجتناب از سیگار و الکل: بیماران دیابتی به هیچ وجه نباید الکل و سیگار مصرف کنند، چرا که مصرف این مواد باعث افزایش خشکی دهان شده و زمینه ساز عفونت و پوسیدگی دهان دندان میشود.
6. استفاده از رژیم غذایی تخصصی و ورزش کردن

روش مناسب ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی

در حال حاضر چهار روش متداول زیر برای انجام ایمپلنت دندان وجود دارد. بهتر است افراد دیابتی قبل از انتخاب روش، جهت کسب نتایج حداکثری با دندانپزشک مشورت کنند.

ایمپلنت دندان با تکنیک همه روی چهار (All on Four)

این یکی از محبوب ترین روش های ایمپلنت دندان است که در آن میتوان همه دندان ها را فقط روی چهار عدد پایه ایمپلنت کار گذاشت. با این کار پشتیبانی از استخوان موجود به حداکثر می رسد و نیازی به پیوند استخوان وجود ندارد. اگر لازم باشد یک فرد دیابتی حتی تمام دندان های بالا و پایین خود را عوض کند، این یک گزینه ایده آل ، و آسیب آن حداقل است.

مینی ایمپلنت های دندانی (Mini Dental Implants)

وقتی تنها یکی از دندان ها از دست رفته باشد، مینی ایمپلنت دندان میتواند بهترین گزینه باشد. مینی ایمپلنت شباهت زیادی به ایمپلنت دندان دارد، اما از آن کوچکتر است. باید اضافه کنیم که این یک راه حل دائمی نیست و نیاز به تعمیر و تعویض مداوم دارد. این روش به بیماران دیابتی توصیه نمی شود زیرا ترمیم و تعویض مکرر می تواند لثه را بیشتر مستعد عفونت کند.

استفاده از پل و پروتز

به پل ها بریج دندان نیز گفته میشود و به همراه پروتز های میتوانند به صورت موقتی جای دندان خالی را برای شما پر کنند. بریج ها نیز میتوانند همراه با ایمپلنت ها مورد استفاده قرار بگیرند اما برای دیابتی ها بهتر است به تنهایی از بریج ها برای پر کردن جای خالی دندان استفاده کرد.

ایمپلنت فوری یک روزه

ایمپلنت دندان یک روزه روشی است که در آن بیمار کل فرآیند کشیدن دندان و کاشت پایه ایمپلنت را در یک روز انجام می دهد. ایمپلنت بیماران دیابتی به این روش مناسب نیست چون مدت زمان بهبود و ریکاوری در بیماران مبتلا به دیابت بسیار طولانی است و بهتر است مراحل درمان در طولانی مدت انجام بگیرد. در صورتی که بیمار، مبتلا به دیابت باشد؛ جراح معمولاً پس از کشیدن دندان توصیه می‌کند که یک دوره شش ماهه برای بهبود لثه و استخوان فک در نظر گرفته شود و سپس کاشت دندان به روش ایمپلنت استاندارد استفاده شود.

کمک لیزر برای ایمپلنت بیماران دیابتی

با بهره گیری از لیزر در محیط دهانی بروز عفونت به طور محسوس کاهش یافته و لیزر توانایی افزایش خونرسانی به نواحی جراحی شده را دارد و با توجه به خاصیت میکروب کشی (باکتری سیدال) باعث جلوگیری از عفونت در دهان میشود. از محاسن دیگر لیزر در افراد دیابتی، کاهش دوره درمانی ایمپلنت می باشد که خود همین امر به نتیجه بخش بودن درمان ایمپلنت کمک می کند. البته این نکات به همراه مهارت متخصص در زمینه بیماریهای دهان و لثه در موفقیت درمان و جراحی‌های لثه موثر میباشد.

زمان جوش خوردن ایمپلنت و خطرات کاشت برای بیماران دیابتی

با افزایش سطح گلوکز ، واکنش التهابی بدن انسان تغییر می کند. زمان بهبودی در بیماران دیابتی بسیار بیشتر از افراد عادی است. به طور کلی ، هنگامی که ایمپلنت به فک ثابت می شود ، بافت های اطراف کاشت شروع به رشد به سمت ایمپلنت ها می کنند و در نهایت با هم جوش می خورند تا آن را ثابت نگه دارد. زمان لازم برای این فرآیند بین 6-8 هفته است. در بیماران دیابتی ، این روند می تواند تقریباً 10-12 ماه طول بکشد (می تواند بر اساس سلامت کلی بیمار و سبک زندگی وی متفاوت باشد). در طی روند بهبودی ، بیماران در معرض خطر بالای عفونت قرار دارند. همچنین ، احتمال نارسایی ایمپلنت در بیماران دیابتی بیش از بیماران طبیعی است.

چرا نیازمند پیوند استخوان برای ایمپلنت هستیم؟

ایمپلنت دندان دارای 3 جزء فیزیکی اصلی میباشد که این سه قسمت به ترتیب فیکسچر، رابط و تاج دندانی میباشد. فیکسچر که پابه ایمپلنت دندانی به حساب می اید نگهدارنده تاج دندانی میباشد و نیازمند پیوند و ادغام با استخوان فک بوده که بتواند نقش یک دندان طبیعی را به درستی ایفا کند.

حال به دلایل متعددی نظیر فاصله انداختن بین کشیدن دندان و جایگزینی دندان، موارد ژنتیکی و… باعث میشود که سینوس ها(حفره های خالی در روی گونه) محدود خود را تا استخوان فک گسترش داده و از حجم استخوان این محدود کم میکنند.

در چنین شرایطی پایه ایمپلنت زمینه مناسبی برای پیوند به استخوان را نداشته و لازم است که دندانپزشک متخصص با افزایش میزان استخوان فک به روش پیوند استخوان، شرایط لازم جهت کاشت ایمپلنت دندان را برای بیمار عزیز فراهم اورد.

پیوره یا تحلیل لثه

تحلیل لثه فرآیندی است که بافت حمایت‌کننده اطراف دندان و طوق دندان از بین می رود که این فرآیند به صورت آهسته رخ می دهد و به همین دلیل احتمال اقدام دیرهنگام توسط بیماران وجود دارد و این تحلیل می‌تواند یک یا تعداد زیادی از دندان ها را درگیر کند.
در اوایل تحلیل احتمال شاهد بروز حساسیت دندانی به آب سرد و گرم هستیم و در ادامه نمای دندان و لثه نازیبا می‌شود، به خصوص در صورتی که در ناحیه قدام فک بالاخص در قدام فک بالا تحلیل بروز کرده باشد.

نکته ای که باید توجه داشت این است که چون روند تحلیل لثه به مرور و کم کم اتفاق می‌افتد بسیاری از افراد متوجه این روند تحلیل و تخریب نمی شوند و زمانی متوجه خواهند شد که آسیب جدی به بافت اطراف دندان و لثه وارد شده.

عوامل مضر مصرف الکل برای ایمپلنت دندان

1. خشک شدن و کاهش بزاق میشود که خود این امر باعث بروز زخم های دهان و کاهش خاصیت ضدباکتری بزاق میشود.
2. الکل باعث افزایش درد بعد از جراحی ایمپلنت میشود.
3. الکل با تاثیر منفی که بر سیستم ایمنی دارد ریسک پس زدن ایمپلنت را بیشتر میکند.
4. الکل باعث کاهش خونرسانی به لثه و استخوان اطراف ایمپلنت میشود که خود آن ریسک پس زدن ایمپلنت را بیشتر میکند.

عوامل مضر مصرف سیگار برای ایمپلنت دندان

1.  باعث انقباض عروق اطراف ایمپلنت میشود که خود این امر باعث عدم ترمیم شدن مناسب استخوان و لثه اطراف ایمپلنت میشود.
   باعث خشکی دهان و خطر بروز عفونت را زیاد میکند و توقیه میشود حداقل یک هفته قبل از جراحی و یک ماه بعد از جراحی از استعمال دخانیات خودداری شود.